روح مادر و روح جنين

آيا ارتباطي بين روح مادر باردار با روح جنين درون شكمش وجود دارد؟ بطور كلي مي خواهم درباره ي روح جنين و اينكه آيا او ارتباطي ماورايي با دنياي اطراف دارد يا نه، چيزهايي بدانم.
زماني كه انبوه نامه ها و ايميل هاي رسيده را بررسي مي كردم، به سؤال بالا برخوردم، سؤالي جالب و در عين حال پيچيده. چه كسي مي تواند به درستي بگويد كه احساسات و عواطف روحي جنين، آن هم در زماني كه هنوز در رحم مادر بسر مي برد، چگونه است؟
آيا هيچ كدام از ما آن دوران را به خاطر داريم؟ البته كه نه. تمام خاطرات و ذهنيات ما به حدود سه الي چهار سالگي بازمي گردد. ما حتي نمي توانيم چيزي از دوران نوزادي خود به خاطر بياوريم. با اين حال سعي مي كنم تا جايي كه مي توانم به سؤال بالا پاسخ داده و با استناد به يافته هاي علمي، ارتباطات جنين با دنياي بيرون را شرح دهم.
همه ي ما مي دانيم كه حدود بيست و هشت هفته بعد از شروع بارداري مادر، جنين به حالت انسان در مي آيد و اعضاي بدن او تا حدود زيادي شكل مي گيرند و تمام اين اندام ها آغاز به كار مي كنند.
علاوه بر اين ،‌جنين داراي احساسات و عواطف (روحي) شده و به بسياري از اعمال واكنش نشان مي دهد . اين واكنش ها رفته رفته شديدتر شده و در هفت ماهگي به اوج خود مي رسد. حال مي خواهيم بدانيم روح جنين يا به عبارتي انديشه ها و احساسات او در اين دوران چگونه عمل مي كنند؟
براساس يافته هاي دانشمندان، جنين از حدود چهارماهگي به بعد مي تواند با مادر خود ارتباط برقرار كند. البته اين ارتباط تا مقدار زيادي يكطرفه است. به اين معني كه روح جنين مي تواند احساسات مادر را درك كرده و در خود ضبط كند. جالب است بدانيد كه بر اساس گفته هاي دانشمندان، قسمت اعظم ضمير ناخودآگاه يك شخص در همين زمان شكل مي گيرد . به اين معني كه جنين با آگاهي از عكس العمل هاي مادر در هنگام ترس، خشم، شادي و ... اين واكنش ها را دريافته و آنها را براي هميشه به خاطر مي سپارد.
مي گويم براي هميشه، چون اگر چه ما هرگز نمي دانيم در دوراني كه در رحم مادر بسر مي برديم چه اتفاقاتي براي عواطف مان روي داده است،‌ با اين حال همه ي آنها در ضمير ناخودآگاه ما باقي مانده اند و بيشتر رفتارهاي ما را شكل مي دهند. دانشمندان حتي پا را فراتر گذاشته و مي گويند بخشي از شخصيت يك انسان ، درست در همين دوران شكل مي گيرد. روح جنين با روح مادر ارتباطي تنگاتنگ دارد و هر عكس العمل و انديشه ي مادر بر روح فرزندش تأثير مستقيم مي گذارد. زني را مي شناسم كه از دوران كودكي از بودن در جمع وحشت دارد. او هميشه مي گويد نمي تواند در ميان ديگران راحت باشد و احساس مي كند هيچ كس او را قبول ندارد و در هر جمعي به عنوان موجودي اضافه با او رفتار مي شود. زماني كه با مادر اين زن صحبت كردم، دريافتم كه اين مادر قبل از بارداري دخترش،‌پنج فرزند ديگر به دنيا آورده و اين بارداري،‌ كاملاً ناخواسته بوده است. او گفت كه در دوران حاملگي مرتب به اين فكر مي كرده كه اين بچه براي خانواده ي پرجمعيت آنها بار اضافي است. مي بينيد كه چگونه اين مادر انديشه هايش را به جنين درون شكمش منتقل كرده و براي او شخصيتي مردم گريز و بدون اعتماد به نفس ساخته است. بهتر است بدانيد كه اين مادر پس از تولد دخترش، كوچكترين صحبتي در اين باره با او نكرده و رفتارش با اين فرزند ناخواسته، كوچكترين تفاوتي با فرزندان ديگرش نداشته است. نمونه هايي از اين دست بسيار است. «آلبا» زماني كه شش ماهه باردار بود، از همسرش طلاق گرفت. شوهر او مردي عصبي و تندخو بود و در زمان دعوا، وسايل خانه را به طرف همسر باردارش پرتاب مي كرد. در اين مواقع، آلبا براي حفاظت از جنين درون شكمش، گوشه يي مي نشست و دست هايش را مقابل شكمش مي گرفت. يك ماه پس از به دنيا آمدن «ويرجينيا» آلبا با پزشك معالجش ازدواج كرد.
ويرجينيا هرگز نفهميد كه اين پزشك، پدر واقعي او نيست و دوران كودكي را در محيطي پر از عشق و محبت سپري كرد. اما آلبا و همسرش مي ديدند كه فرزندشان عادت عجيبي دارد. ويرجينيا به محض شنيدن صداي بلند يا شكستن شيشه، گوشه يي كز مي كرد وناخودآگاه دست هايش را روي شكمش فشار مي داد. اين همان ضمير ناخودآگاه ويرجينيا بود كه اين عكس العمل را به خاطر ارتباط روحي با مادر، در خود ضبط كرده و قسمتي از شخصيت او را ساخته بود.
اينكه يك جنين چگونه مي تواند انديشه ها و افكار مادر را خوانده و ماه ها با آن زندگي كند،‌ جزو اسراري است كه علم و منطق نمي تواند جوابي براي آن پيدا كند. دانشمندان مي گويند جنين قادر است فكر كند. آنها اعتقاد دارند روح جنين، افكار و انديشه ها را از روح مادر گرفته و افكار و انديشه هاي خود را مطابق آن شكل مي دهد. اگر دقت كنيد مي بينيد كه در خانواده هايي كه مرد به خانواده حكومت كرده و به نوعي افكار و اعمال خود را اعمال مي كند، فرزند شباهت زيادي به پدر دارد. اين تا حدودي به اين دليل است كه مادر باردار عادت كرده تنها به گفته ها و كردار شوهرش فكر كند و خواسته هاي او را به خواسته هاي خودش ترجيح دهد. در اين حالت، جنين كه انديشه هاي مادر را ضبط مي كند، ناخودآگاه به خواسته ها و افكار پدر پي برده و شخصيتش مطابق شخصيت پدر،‌ پي ريزي مي شود. شايد به همين دليل است كه دانشمندان ، براي داشتن فرزندي با روح و روان سالم،‌ توصيه هاي زيادي در مورد دوران بارداري دارند. در اينجا به جسم و تغذيه ي مادر كاري نداريم. ما مي خواهيم تنها به روح كه سازنده ي عواطف،‌ احساسات و شخصيت يك انسان است، ‌بپردازيم. دانشمندان مي گويند همانگونه كه جسم جنين از جسم مادر تغذيه مي كند، روح او نيز از روح مادر تغذيه مي كند. اگر چه علت و نوع اين ارتباط كاملاً ناشناخته است، با اين حال طي آزمايش هاي بسيار، ‌اين ارتباط به اثبات رسيده است. ما شنيده ايم كه فرزند ، بسياري از صفات پدر و مادر خود را از طريق ژن به ارث مي برد. با قسمت علمي ژنتيك كاري ندارم، اما بدانيد كه بخش تقريباً قابل توجهي از اين مقوله، به همين ارتباط روحي بازمي گردد. ارتباطي كه لحظه به لحظه،‌ همچون معلمي پيگير،‌ به روح جنين درس داده و براي اين روح، شخصيتي اوليه قالب ريزي مي كند. به همين دليل امروزه به مادران باردار،‌توصيه ي اكيد مي شود كه به روح خود همان اندازه توجه كنند كه به جسم خود مي رسند. حال ما مي دانيم كه علت آن چيست و مي دانيم كه آموزش رفتاري و تربيتي فرزندان مان از همان ماه هاي اوليه بارداري شروع مي شود نه صرفاً پس از زايمان .

منبع: 7 روز زندگي شماره 84